Stereoelektroensefalografi (veya kısaca SEEG) son birkaç yıldır epilepsi cerrahisinde çok kullanılan bir kelime oldu. Konsept ve metodoloji yaklaşık 60 yıl önce, 03 Mayıs 1957'de Paris'te St. Anne'de ilk SEEG implantasyonunu yapan Jean Talairach ve Jean Bancaud tarafından tanıtıldı. Tekrar gelmesi neden bu kadar uzun sürdü ve neden şimdi? Bazı sebepler var tabiyki: (1) Orijinal Talairach çerçevesini kullanmanın teknik zorlukları, ve invaziv anjiografi gerektirmesi problemdi, şu an modern MRG’nin korejistrasyonu, invaziv olmayan vasküler görüntüleme yapılabilmesi ve epilepis ile ilgilenen fonksiyonel beyin cerrahlarının artması gösterilebilir. (2) Kuzey Amerika'daki Penfield okulunun üç boyutlu olarak bir nöbetin klinikoelektrografik değerlendirme anlamaya çalışmak için iki boyutlu kortikal haritalama ile yapılan rezeksiyonu zorlayan bir yöntem vardı. (3) Özellikle lezyonsuz hastalarda subdural elektrotlar ile yapılan invaziv eeg ile ilişkili kötü sonuçlar ve morbidite daha tartışılır hale gelmiştir. Sonunda, on yıl önce Cleveland Clinic'ten küçük bir grup hekimin Fransa ve İtalya'daki SEEG merkezlerini ziyaret etmesi ile başlayan süreç SEEG'in Kuzey Amerika’da hızla yayılmasını tetikledi. Her neyse, bunun etkisi ile dünyada SEEG kullanarak epilepsi değerlendirmesi popüler hale geldi. Yaklaşık bir yıl önce bu özel baskıyı planlamaya başladığımda, amacım SEEG kavramlarını anlama, bir rezeksiyon planı ile hipotez geliştirme, uygun hastaları seçme, elektrot yerleştirme, bulguları yorumlama ve ortaya çıkma adımlara pratik bir genel bakış sağlamaktı. Başka bir seviyede, SEEG'in kökenleri, şu anda var olan cerrahi yaklaşımların yelpazesi, Tailarach ve Bancaud'un epileptojenik bölgesini elektriksel uyarımla keşfetmenin öncü kavramlarını ve bunun nasıl yapıldığını göstermeye ve değinmeye ve onların hakkını vermeye çalışıtım ve aslında Avrupa ve Kuzey Amerika arasındaki değişim SEEG'i canlandırmıştır. Diğer büyük otörler gibi Samden Lhatoo, Nuria Lacuey ve Philippe Ryvlin de SEEG'in karmaşık konusuna kısa bir giriş yapmıştır. Dr. Giridhar Kalamangalam ve Dr. Nitin Tandon, elektrot yerleşimini azaltıp çeşitli epilepsi sendromları yaklaşımını bizim için göstermişlerdir. Francesco Cardinale ve ark. SEEG elektrotlarını yerleştirmek için tüm dünyada kullanılan tekniklerin çeşitliliğine şaşırtıcı bir genel bakış sunmuştur. Yaptıkları bu önemli katkı SEEG implantasyonlarıyla ilişkili beklenen komplikasyon oranımız için önemli çözümler sağlayacaktır. Juan Bulacio ve Aileen McGonigal, akıl hocaları Patrick Chauvel ile birlikte SEEG bulgularının yorumlanmasında mükemmel bir öğretici rehber sunmaktadır. Patrick Chauvel ve Agnes Trebouchon sadece nöbetleri tetikleme ve fonksiyonel korteksi haritalamadaki elektriksel uyarılma tecrübesini değil, aynı zamanda bize grid elektrod sınırlarının ötesinde fokal epilepsi hakkında tamamen yeni bir anlayış ve düşünme dünyasına götürmüştür. Son olarak, Jorge Gonzalez-Martinez, SEEG’nin daha az invazif bir cerrahi olduğu ve daha az morbitite neden olduğunu ve yeni bir cerrahi strateji içeren rezeksiyon hedefine dahil etme konusunda yardımcı olduğunu göstermektedir.

SEEG, en azından öngörülebilir bir gelecek için kulanılmaya devem edecektir. Epilepsi merkezlerinin, değerlendirmelerinin çoğunluğuna SEEG yoluyla yaklaşım yönündeki uygulamaların değiştirdiği devinim, morbiditeyi düşürme ve daha az invaziv cerrahi tekniklere olan ilgiden dolayı artarak devam edecektir. Ancak, en sonunda, en düşük riskle en iyi sonucu veren belirli bir hasta için en uygun yöntem nedir? Sorusuna cevap vermek gerekir. Çoğumuzun yaptığı en iyi şey zaman zaman kendi tecrübelerimize bakmak ve sonuçları diğer serilerle karşılaştırmaktır. Bir hastaya neyi teklif etmemiz gerektiğini gerçekten anlamak için hasta seçimimizi, metodolojimizi, morbiditeyi, maliyeti ve sonucu çok merkezli bir yaklaşımla karşılaştırmamız gerekmektedir,

Kaynak: Schuele SU. Stereoelectroencephalography. J Clin Neurophysiol. 2016;33(6):477.