facebook
POSTERİOR FOSSA VENLERİ

Posterior fossa venleri dört gruba ayrılır: yüzeyel, derin, beyin sapı ve köprü venleri. Yüzeyel venler, üç kortikal yüzeyden hangilerini boşalttıklarına göre bölünür; tentorial yüzey süperior hemisferik ve süperior vermian venler tarafından boşaltılır, subosipital yüzey inferior hemisferik ve inferior vermian venler tarafından boşaltılır ve petrosal yüzey anterior hemisferik venler tarafından boşaltılır.

Derin venler serebellum ve beyin sapı arasındaki üç fissür ve üç serebellar pedinkül üzerinde seyreder. Serebellum ve beyin sapı arasındaki fissürlerdeki büyük derin venler, serebellomesensefalik, serebellomedüller ve serebellopontin fissür venleridir ve serebellar pedinküllerdeki venler, süperior, orta ve inferior serebellar pedink venleridir. Beyin sapı venleri, orta beyin, pons veya medullaya drene olup olmadıklarına ve transvers veya yatay olarak seyretmelerine dayanarak adlandırılır. Posterior fossa venleri, üç gruba toplanan köprü venleri olarak sona erer: Galen venine akan galenik grup; petrosal sinüslere akan petrosal grup; ve trasvers, straight veya süperior petrosal sinüse boşalan tentorial sinüslere akan tentorial grup (Şekil 3.1 ve 3.2).

Şekil 3.1 Şekil 3.2 a-d

Süperfisial Venler
Süperficial venler serebellumun kortikal yüzeylerini boşaltır. Bunlar, tentorial, petrosal veya subosipital yüzeyi boşaltmaları ve hemisferik veya vermian bülgeyi boşaltıp boşaltmadıklarına göre bölünür. Tentorial yüzey süperior hemisferik ve süperior vermian venler tarafından boşaltılır; subosipital yüzey inferior hemisferik ve inferior vermian venler tarafından boşaltılır; ve petrosal yüzey anterior hemisferik venler tarafından boşaltılır. Ek olarak, seçilen kortikal venler, drene ettikleri vermian veya hemisferik lobül temelinde veya oturdukları fissür temelinde adlandırılabilir. Yüzeyel tonsiller venler da bu gruba dahildir.

Derin venler
Derin venler, dördüncü ventrikülün çatısı ve duvarları yakınındaki serebellum ve beyin sapı arasındaki üç derin fissürde ve üç serebellar pedinkül arasındaki fissürler içinde ilerler. Serebellomesensefalik fissür veni serebellomesensefalik fissürde ortaya çıkar ve çatının süperior yarısıyla yakından ilişkilidir; serebellomedüller fissürdeki serebellomedüller fissür venleri çatının inferior yarısı ile yakından ilişkilidir; serebellopontin fissüründeki serebellopontin fissür venleri, dördüncü ventrikülün lateral girintisi ve lateral duvarları ile yakından ilgilidir.

Üç serebellar pedinkülün yüzeyindeki büyük venler de bu fissürler içinde ilerler. Süperior serebellar pedinkülün veni serebellomesensefalik fissürde süperior serebellar pedinkülün arka yüzeyi üzerinde devam eder; inferior serebellar pedinkülün veni, serebellomedüller fissürde inferior serebellar pedinkülün arka yüzeyinde devam eder; orta serebellar pedinkülün veni serebellopontin fissürünün ön kısmında orta serebellar pedinkülün lateral yüzeyine yükselir. Derin tonsiller venleri de bu gruba dahildir.

Şekil 3.2 e-h

Beyin sapı venleri
Beyin sapının venleri üç özelliğe dayanarak adlandırılır: drene ettikleri beyin sapının bölümlerine göre (mezensefalon, pons veya medulla); drene ettikleri beyin sapının yüzüne göre (median anterior, lateral anterior, vb.); ve ilerledikleri yöne göre (transvers (enine) veya longitüdinal (uzunlamasına)).
Uzunlamasına yönlendirilmiş venler orta çizgide ilerleyen medyan anterior pontomezensefalik ve medyan anterior medüller venlerdir; beyin sapının anterolateral yüzeyinde seyreden lateral anterior pontomezensefalik ve lateral anterior medüller venler; ve beyin sapının lateral yüzeyinde seyreden lateral medüller ve lateral mezensefalik venlerdir. Pons ve mezensefalon ile pons ve medulla birleşim yerlerinde uzanan enine yönelimli venler, pontomesensefalik ve pontomedüller sulkus venleridir. Transvers pontin ve enine medüller venler, pons ve medulla'nın ön ve lateral yüzeyleri boyunca ilerler ve peduncular venler serebral pedinküllerin etrafından geçerler.

Köprü venleri ve büyük drenaj grupları
Beyin sapını ve serebellumu boşaltan venlerin terminal uçları duradaki venöz sinüslere ulaşmak için subaraknoid ve subdural boşlukları geçen köprü venleri oluşturur. Bu köprü venleri üç gruba ayrılır: Galen venina akan süperior veya galenik bir grup; petrosal sinüslere akan anterior veya petrosal grup; ve torkulada birleşen sinüslere akan posterior veya tentorial grup.
Venlerin bir özeti aşağıdaki gibidir (Şekil 3.3):
I. Yüzeyel Venler
A. Tentorial yüzeyi
1. Süperior vermian venler
2. Süperior hemisferik venler
B. Suboksipital yüzey
1. İnferior vermian venler
2. Alt hemisferik venler
3. Retrotonsiller venler
4. Medial ve lateral tonsiller venler
C.Petrosal yüzey
1. Anterior hemisferik venler
II. Derin Venler
A. Serebellomesensefalik fissür
1. Süperior serebellar pedinkül venleri
2. Serebellomesensefalik fissür venleri
3. Pontotrigeminal ven
4. Tectal venler
B. Serebellomedüller fissür
1. Serebellomedüller fissür veni
2. Alt serebellar pedinkül veni
3. Supratonsiller venler
4. Koroidal venleri
C. Serebellopontin fissür
1. Serebellopontin fissür veni
2. Orta serebellar pedinkül veni
III. Beyin Sapı Venleri
A. Longitüdinal Venler
1. Orta hat
a. Median Anterior pontomezensefalik ven
b. Medyan anterior medüller ven
2. Anterolateral
a. Lateral anterior pontomezensefalik ven
b. Lateral anterior medüller ven
3. Lateral
a. Lateral mezensefalik ven
b. Lateral medüller ve retro-olivary venler
B. Transvers Venler
1. Peduncular ven
2. Posterior kominikan ven
3. Pontomesensefalik sulkus veni
4. Tranvers pontin venleri
5. Pontomedüller sulkus veni
6. Transvers medüller ven
IV. Köprü Venleri (Büyük Drenaj Grupları)
A.Galenik grup (Galen venine)
B. Tentorial grup (Torkulaya ve tentorial sinüslere )
C. Petrosal grup (petrosal sinüslere)
D. Diğer köprü venleri

SÜPERFİSİAL VENLER
Süperfisial venler, tentorial, subosipital ve petrosal yüzeyleri boşaltır. Her yüzey, orta orta harra vermis lateralde hemisferleden oluşmuştur ve bölündüğü yüzeye göre adlandırılan büyük bir fissür ile bölünür (Şekil 3.1 ve 3.3).

Şekil 3.3 a-f

Üç yüzey, serebellumu çevreleyen büyük venöz sinüslere paralel olan sınırlarla ayrılır. Tentorial ve petrosal yüzeyler, süperior petrosal sinüse paralel olan bir sınır ile ayrılır; tentorial ve suboksipital yüzeyler transvers sinüse paralel olan bir sınır ile ayrılır ve suboksipital ve petrosal yüzeyler sigmoid sinüse paralel olan bir sınır ile ayrılır. Bitişik yüzeylerden gelen venler genellikle bu sınırlar boyunca anastomoz yaparlar. Bu anastomozlar genellikle bir yüzeyden diğerine sürekli olan folia arasındaki fissürlerde meydana gelir. Hemisferik lobüller ve tentoryal yüzey üzerindeki interfolial fissürler petrosal yüzeyin süperior kısmındaki fissürlerle üstüste binerler ve subosipital yüzeydeki fissürler ise petrosal yüzeyin inferior kısmında üst üste gelir.
Kortikal yüzeyler, longitüdinal ve transvers venlerin bir karışımı ile boşaltılır. Bazı yüzeylerde baskın drenaj, interfolial fissürler boyunca transvers şekilde yönlendirilir ve diğerlerinde büyük drenaj, bu fissürlere dik açılarda longitüdinal olarak yönlendirilir. İnterfolial fissürler içindeki venler kortikal yüzeyde görünmeyebilir.

Tentorial yüzey
Süperior hemisferik ve süperior vermian venler tarafından boşaltılan tentorial yüzey, tentoryumun alt yüzeyine dökülür (Şekil 3.1-3.5).

 

Süperior vermian venler

Tentorial yüzeyin vermian kısmını boşaltan venler, Galen'in venine doğru yükselen bir anterior gruba ve torkula doğru inen bir posterior gruba ayrılır (Şekil 3.3-3.5). Anterior veya yükselen venler, tentorial fissürün yakınında ortaya çıkar ve Galen venine ulaşmak için kuadrigeminal sisternden geçen süperior vermian veni oluşturmak için serebellar apeks yakında birleşir. Süperior vermian venlerin ana boşaltıcıları, daha sonra tarif edilecek olan serebellomesensefalik fissürün venleri; quadrigeminal plakadan tektal venler; ve hemisferin medial kısmından gelen hemisferik dallardır. Posterior veya inen inferior vermian venler,

Şekil 3.4 Şekil 3.5
tentorial fissürün içinde veya yakınında, posterior olarak seyreder ve tek başına veya inferior vermian venlerle beraber torkulaya veya tentorial sinüse drene olur.

Süperior hemisferik venler
Bu venler daha büyük anterior ve posterior gruplara ve daha küçük bir lateral gruba ayrılmıştır (Şekil 3.3-3.5). Anterior gruptaki venler hemisferik yüzeyin anterior kısmını boşaltır ve superior vermian ven veya serebellomesensefalik fissür venine birleşir.
Anterior gruptaki diğer venler serebellumun anteromedial sınırını çaprazlar ve serebellomesensefalik fissürde gelişen venlere katılırlar. Posterior gruptaki venler, tentorial yüzeyin posterior kısmını boşaltır. Genellikle, torkula veya süperior petrosal, transvers veya tentorial sinüslere giren köprü venlerini oluşturmak için subosipital yüzeyden inferior hemisferik venlerle birleşir ve ortak bir gövde oluştururlar. Küçük lateral gruptaki venler, tentorial yüzeyin yan kısmından kaynaklanır ve doğrudan süperior petrosal sinüse veya kollarından birine boşalırlar.

Suboksipital yüzey
İnferior hemisferik ve inferior vermian venler ve tonsillar venlerin süperfisial grubu tarafından drene edilen subosipital yüzey, oksipital kemiğin iç yüzeyinin sigmoid sinüsler arasında yer alan kısmındadır (Şekil 3.3 ve 3.6-3.8). Tonsillar venlerin süperfisial grubu, tonsillerin arka yüzeyinde yakınlaşan ve inferior vermian veni oluşturmak için birleşen retrotonsiller ve lateral ve medial tonsiller venlerden oluşur. Ayrıca dördüncü ventrikül çatısının inferior kısmı boyunca serebellomedüller fissürde seyreden ve serebellomedüller fissür venine katılan derin bir tonsillar ven grubu olan supratonsiller venler vardır.

İnferior vermian venler

İnferior vermian venler, tonsilin bir kısmı dahil olmak üzere vermis ve hemisferin bitişik kısmını boşaltır (Şekil 3.3 ve 3.6-3.8). Bu iki taraflı venler genellikle retrotonsiller venlerin birleşmesiyle oluşur. Vermohemisferik fissürler boyunca yükselir ve kısa bir tentorial sinüs yoluyla veya doğrudan straight ve transvers sinüslere veya torkulaya sonlanırlar. Vermohemisferik fissüre ulaşmadan önce vermis veya hemisferin bitişik kısmında ilerleyebilirler. Birkaç durumda, inferior vermian ven, karşı taraftaki inferior vermian venin içinde sonlanmak için vermis'i geçecektir. Genellikle bir inferior vermian venden diğerine oblik veya transvers olarak geçen anastomotik bir ven vardır. Bazı bağlantı venleri,

 Şekil 3-6  Şekil 3-7

serebellum yüzeyini terk ettikten sonra köprü venlerini oluşturmak için venleri birbirine bağlar. İnferior vermian venin kaudal olarak başlayan kolları, tonsiller venler (üst ve alt retrotonsiller ve medial ve lateral tonsillar venler), vermian ve hemisferik bitişik kısmı venleri ve tentorial yüzeyin posteromedial kısmını içerir.

İnferior hemisferik venler
İnferior hemisferik venler, longitüdinal veya transvers şeklide subosipital yüzey üzerinde bulunurlar (Şekil 3.3, 3.6 ve 3.7). Longitüdinal venlerin çoğunluğu, tentoryumda bir sinüse boşaltmadan önce süperior hemisferik venlerin posterior grubuna katılmak için subosipital ve tentorial yüzeyler arasındaki bileşkeye doğru yükselir. Bazıları inferior vermian venin alt kısmına katılır. Transvers yönlendirilmiş venler folia arasındaki çatlaklar boyunca ilerler ve esas olarak inferior vermian vene medial olarak boşalır, ancak birkaçı anterior hemisferik venlerine lateral olarak katılır.
İnferior hemisferik venler dört gruba ayrılır: drene ettikleri subosipital yüzeyin bir kısmına dayanan superomedial, inferomedial, superolateral ve inferolateral venler. Superomedial gruptaki venler en büyüğüdür. Bu gruptaki ana venler genellikle longitüdinal ilerler ve torkulaya, bir tentorial sinüse veya inferior vermian vene akar. Bu gruptaki transvers yönlendirilmiş venler, eğer iyi gelişirse, torkula veya inferior vermian vene boşaltılır. İnferomedial grup, inferior retrotonsiller veya inferior vermian venlere katılmak için biventral lobülden köken alan ve seyreden küçük venlerden oluşur. Superolateral gruptaki venler genellikle hemsferin posterior kenarı boyunca superolateral olarak geçer ve doğrudan veya bir tentorial sinüs yoluyla süperior petrosal veya transvers sinüslere akar, ancak bu grubun bazı küçük üyeleri hemisferin lateral kenarından geçebilir petrosal yüzeydeki anterior hemisferik venlere katılın. İnferolateral gruptaki venler, biventral lobülün lateral kısmını boşaltır ve anterior hemisferik venlere katılmak için hemisferin inferior kenarından geçer.

Retrotonsiller venler

Süperior ve inferior retrotonsiller venler, süperior ve inferior kutupları ve tonsillerin posterior yüzeyini boşaltır (Şekil 3.3 ve 3.8). Medial ve lateral tonsil yüzeylerinden ve vermis ve hemisferin bitişik kısmından kollar alırlar. Süperior retrotonsiller ven, süperior kutbun yanında ortaya çıkar ve inferior vermian veni oluşturmak için inferior retrotonsiller vene katılmak üzere posteriora doğru ilerler. İnferior retrotonsiller ven tonsil kaudal kutbunun

Şekil 3.8 Şekil 3.9
yakınında ortaya çıkar ve süperior retrotonsiller vene ve lateral ve medial tonsil yüzeylerinden diğer kollara katılmak için süperiordan devam eder.

Medial ve lateral tonsiller venler
Medial tonsil venleri diğer tonsillere bakan tonsil yüzeyinden kaynaklanır ve lateral tonsil venleri tonsil ve biventral lobül arasındaki tonsiller fissürün yan tarafında ortaya çıkar (Şekil 3.3). Bu venler genellikle posteriora doğru ilerler ve süperior veya inferior retrotonsiller veya inferior vermian venlere boşalır.

Petrosal yüzey
Anterior hemisferik venler tarafından drene edilen bu yüzey, petrous kemiğinin arka yüzeyine bakar (Şek.3.3 ve 3.9).

Anterior hemisferik venler
Bu venler, petrosal yüzeyi subosipital ve tentorial yüzeylerden ayıran sınırın yakınında ortaya çıkar ve serebellopontin fissür ve orta serebellar pedinkül üzerinde birleşmek için anteriora geçerler. Süperior, orta ve inferior gruplara ayrılırlar. İnferior gruptaki venler petrosal yüzeyin alt kısmında ortaya çıkar ve ortak bir gövde oluşturmak için serebellopontin fissürünün kaudal kısmında birleşir. Serebellomedüller fissürün veni, flokulusun dorsalinden geçerse, inferior grubun ortak gövdesine katılır. Orta gruptaki venler petrosal yüzeyin orta kısmını boşaltır ve serebellopontin fissürünün tepesinde birleşir. İnferior grubun ortak gövdesi, süperior petrosal sinüse geçen serebellopontin fissür venini oluşturmak için flokülüs yakınındaki orta grubun ortak gövdesine katılır. Birkaç durumda, orta grubun ortak gövdesi, inferior grubun ortak gövdesine katılmaz, ancak doğrudan süperior petrosal sinüse akmaya başlar. Üç grubun en küçüğü olan süperior grup, petrosal yüzeyin rostral kenarını boşaltır. Bu venler, serebellopontin fissür venine, tentorial ve petrosal yüzeylerin birleşimi boyunca ilerleyen anterolateral marjinal vene veya süperior hemisferik venlerden birine katılmak için anterior veya posterior olarak ilerler.

DERİN VENLER
Derin venler, dördüncü ventrikülün çatısına ve lateral duvarlarına yakın beyin sapı ve serebellum arasındaki fissürlerde ilerler (Şekil 3.3). Çatının üst kısmı ile en yakından ilişkili venler serebellomesensefalik fissürde seyreden venlerdir; çatının alt kısmı ile en yakından ilişkili venler, serebellomedüller fissürde seyreden venlerdir; ve lateral duvar ve serebellopontin açı ile en yakından ilişkili olanlar serebellopontin fissüründe seyredenlerdir. Dördüncü ventrikül tabanındaki ventral yapılar, beyin sapı venleri tarafından boşaltılır.

Serebellomesensefalik fissür

Serebellomesensefalik fissürdeki ana venler serebellomesensefalik fissür venleri ve süperior serebellar pedinkül ile pontotrigeminal ve lateral mezensefalik venleridir (Şekil 3.2-3.5 ve 3.10).

Şekil 3.10

Süperior serebellar pedinkül venleri
Süperior serebellar pedinkül çift venleri, dentat çekirdeği, süperior serebellar pedikülleri ve serebellomesensefalik fissür duvarlarını drene etmek için süperior serebellar pedinküllerinin kaudolateral marjının yakınında serebellomesensefalik fissürün derinliklerinden kaynaklanır (Şek. 3.3 ve 3.4). Önce pedinküller boyunca medial olarak ilerler ve daha sonra lingula'ya lateral olarak pedinküller üzerinde yukarı doğru ilerler. Tek bir gövde halinde olan serebellomesensefalik fissür venlerini oluşturmak için lingula'nın rostral ucunun yakınına birleşirler. Birkaç durumda, çift venler birleşmez ve serebellomesensefalik fissürün iki ayrı venlerini yaparlar. Süperior serebellar pedinküldeki her venöz yapı pontotrigeminal ve lateral mezensefalik ven ile anastomoz yapar.

Serebellomesensefalik fissür venleri
Presentral serebellar ven olarak da adlandırılan bu ven, serebellomesensefalik fissürde süperior serebellar pedinkülün venlerinin birleşmesinden ortaya çıkar. Doğrudan veya Süperior vermian ven yoluyla Galen venlerine drene olmak için santral lobülün anteriorundaki kuadrigeminal sisternden geçer (Şek. 3.2-3.5 ve 3.10). Venin kolları; orta beynin posterior kısmından ve serebellomesensefalik fissür duvarlarından ve zaman zaman tectal ve prekulminat venlerden gelir.

Pontotrigeminal ven
Bu ven, süperior ve orta pedinkül arasında yer alan interpedinküler sulkusun yakınında orta serebellar pedinkülün yüzeyinde ortaya çıkar, trigeminal sinirin üzerinden geçer ve doğrudan süperior petrosal sinüs veya kollarına boşalır (Şek. 3.10 ve 3.11). Proksimal ucu sıklıkla süperior serebellar pedinkül venleri ve lateral mezensefalik ven ile anastomoz yapar. Bazı
süperior hemisferik ve transvers pontin venler pontotrigeminal vene drene olabilir.

Şekil 3.11
Tektal venler
Küçük tektal venler, süperior ve inferior koliküllerin üzerinde veya yakınında ortaya çıkar ve serebellomesensefalik fissür, süperior vermian veya internal serebral ven veya Galen venine drene olmak için kuadrigeminal sisternde yukarı doğru ilerler. Bu venler sıklıkla süperior serebellar pedinkül veniyle ve pineal, lateral mezensefalik ve bazal venlerle anastomoz yapar.

Serebellomedüller fissür
Serebellomedüller fissürdeki ana venler, serebellomedüller fissür venleri ve inferior serebellar pedinkül venleridir (Şekil 3.3, 3.7-3.9). Bu venlerin her ikisi de serebellomedüller ve serebellopontin fissürleri arasındaki ilişki nedeniyle serebellopontin açısıya drene olurlar.

Serebellomedüller fissür veni
Bu ven, nodül ve uvula'nın lateral kenarından kaynaklanır, inferior medüller velum ve tela koroidea kavşağına lateral olarak ilerler ve serebellopontin açıya ulaşmak için dorsal veya ventral flokulusa geçer (Şek. 3.7-3.9). Flokulusa dorsal seyrederse, anterior hemisferik venler veya serebellopontin fissürünün veninde sonlanır. Flokulusa ventral seyrederse, flokülüs ve foramen Luschka arasından geçer ve orta serebellar pedinkül venini oluşturmak için lateral medüller ven'e veya inferior serebellar pedinkül veya pontomedüller sulkus venine katılır. Serebellomedüller fissürün veni sık sık nodülü veya uvula'yı geçen bir transvers ven ile karşıdaki eşine ve / veya inferior vermian vene bağlanır. Serebellomedüller fissürün veninin medial kısmı bazen hipoplastik veya yoktur. Kolları, inferior medüller velum, tela koroidea ve bağlı koroid pleksus, periventriküler beyaz madde, dentat çekirdekler, biventral lobülün anteroinferior yüzeyi ve inferior vermisleri drene eder.

İnferior serebellar pedinkülün veni
Bu ven, pedinkül üzerinde ona paralel ve dördüncü ventrikülün kavisli inferolateral kenarına birkaç milimetre kaudal ilerler (Şekil 3.3, 3.7 ve 3.9). Kaudal kısmı, medulla'nın arka yüzeyinde foramen Magendie'nin lateralinde görülebilir, ancak süperior kısmı serebellomedüller fissürde gizlidir. İnferior olarak, her bir taraftaki venler, tek bir kanal olarak medyan posterior medüller veni oluşturmak için obeksin altında birleşir. Süperior olarak, lateral reseslerin altından geçer ve doğrudan veya lateral medüller ven ile bağlanarak pontomedüller sulkusun venine katılır. Genellikle pontomedüller sulkusun lateral ucuna yakın serebellomedüller fissürün venine birleşir. Pontomedüller sulkusun lateral ucunda yakınlaşan bu venler, orta serebellar pedinkülün venini oluşturmak için birleşir. İnferior serebellar pedinkülün veni, medulla, tela koroidea, koroid pleksus, dördüncü ventrikül tabanının alt kısmı, lateral reses ve glossofaringeal ve vagus sinirlerinin posterior ve lateral bölümlerini boşaltır. İnferior serebellar pedinkülün veninin bu rostral kısmı, sinüslerin juguler foramenlerden juguler foramenlerden geçen sinirler boyunca geçen bir köprü veninden yakınlaşmaları ile genellikle anastomoz yapar.

Supratonsiller venler
Supratonsiller venler tonsil süperior polüne yakın serebellomedüller fissür içinde seyreder (Şekil 3.3). “Supratonsiller” adı, bu venlerin tonsilleri drene ettiğini; bununla birlikte tonsilden serebellomedüller fissürün karşı tarafına boşalırlar. Serebellumun derin çekirdeği ve beyaz maddesinden kaynaklanır ve tonsil yerine dördüncü ventrikül çatısının alt yarısını boşaltırlar. İnferior medüller velum boyunca ilerler ve serebellomedüller fissürün veya inferior vermian venine drene olurlar.

Koroidal venler
Koroidal venler tela koroidea ve bağlı koroid pleksusu drene eder ve serebellomedüller fissür venlerinin ve inferior serebellar pedinkül veninin kollarıdır. Serebellomedüller fissür veninin medial yarısı, medial segmentin rostral kısmını ve koroid pleksusun lateral segmentinin medial kısmını boşaltır. Serebellomedüller fissürün veninin lateral yarısı ve inferior serebellar pedinkülün veninin rostral kısmı lateral segmentin lateral kısmını boşaltır. İnferior serebellar pedinkülün veninin kaudal kısmı, medial segmentin kaudal kısmının drenajını yapar (Şekil 3.3).

Serebellopontin fissür
Bu bölgede ortaya çıkan ana venler, serebellopontin fissür ve orta serebellar pedinkül venleridir.

Serebellopontin fissürünün venleri
Bunlar, petrosal yüzeyi boşaltan en büyük venlerdir. Anterior hemisferik venlerin gövdelerinin birleşmesi flokulusa göre rostral veya kaudalde oluşur (Şekil 3.9-3.11). Serebellopontin fissürünün üst ekstremitesinde veya anterolateral kenarının yakınındaki petrosal yüzeyinin üst kısmına gider. Subaraknoid boşluğu fasiyal, vestibürokoklear ve trigeminal sinirlerin rostralinden geçer ve doğrudan veya süperior petrosal sinüse akan diğer venlerle ortak bir gövde oluşturduktan sonra süperior petrosal sinüse akar. Orta serebellar pedinkül ve pontotrigeminal venin genellikle trigeminal sinirin yakınındaki superior petrosal sinüse akan gövdelerden birini oluşturmak için serebellopontin fissür venine katılır. Serebellomedüller fissürün venleri, flokulusa dorsal geçerse, serebellopontin fissürünün venlerine drene olabilir.

Orta serebellar pedinkül venleri
Bu venler, pontomedüller sulkus veninin lateral medüller ven veya inferior serebellar pedinkülün ven ile birleşmesi ile inferior olive üzerindeki girintide ortaya çıkar (Şekil 3.8-3.11). Trigeminal sinirin çıkışının arka kısmına ulaşmak için serebellopontin fissür tabanına yakın orta serebellar pedinkülün lateral yüzeyine yükselir. Süperior petrosal sinüse doğrudan boşalır veya süperior petrosal sinüse boşalan ortak gövdelerden birini oluşturmak için diğer venlere katılır. İlk kısmı flokülüs ve vestibülokoklear sinirin çıkışı arasında veya vestibülokoklear ve fasiyal sinirlerinin kökenleri arasından geçer.
Orta serebellar pedinkülün venleri, medulla rostral yarısını, dördüncü ventrikülün alt yarısını ve ponsun lateral yüzünün drenajını yapar. Genellikle serebellomedüller fissür ve inferior serebellar pedinkülün venlerinin, bazı tranvers pontin venlerinin ve fasiyal ile vestibüloklear sinirlerin kökenlerini boşaltan venlerin drenajını yapar. Orta serebellar pedinkülün veni eğer serebellomedüller fissür veni flokulusa ventral olarak geçip katılırsa, büyüktür.

BEYİN SAPININ VENLERİ
Beyin sapının venleri, longitüdinal veya transvers şekilde seyretmelerine bağlı olarak iki gruba ayrılır (Şekil 3.3 ve 3.9-3.11). Longitüdinal venler medyan anterior pontomezensefalik, medyan anterior medüller, lateral anterior pontomezensefalik, lateral anterior medüller (preolivary), lateral mezensefalik, lateral medüller ve retro-olivary venlerdir. Transvers venler pontomezensefalik ve pontomedüller sulkus venleri ve transvers pontin, transvers medüller, pedinküler ve posterior kominikan venleridir.

Longitüdinal venler
Median anterior pontomezensefalik ven
Bu ven, mezensefalonun ve ponsun anterior yüzeyi üzerindeki orta hatta yakın ya da içinde uzanır (Şek. 3.9-3.11). İnterpeduncular fossada seyreden bir mezensefalik segmente ve baziler sulkusun içinde veya yakınında devam eden bir pontin segmentine sahiptir. Bu venin mezensefalik segmenti, genellikle asimetrik büyüklükte ve interpedinküler fossa lateral duvarlarındaki okülomotor sinirlerin yakınında seyreden iki venden oluşur. Genellikle pedunküler venlerin medial ucu ve posterior kominikan veninin lateral uçları ile rostral olarak anastomoz yaparlar. Posterior perforan substansdan çıkan küçük venler genellikle bu birleşmeye katılır. İnterpedinküler fossada bir köprü veni ortaya çıkıp ve tentorial kenara geçebilir. Çift mezensefalik segmentler, pontin segmentini oluşturmak için ponsun üst yüzeyindeki pontomezensefalik sulkusun birkaç milimetre altında katılır. Pontin segmentinin üst kısmı yoksa, mezensefalik segment, lateral anterior pontomezensefalik ven veya pontomezensefalik sulkus venine inferiordan bağlanmak için bölünür.
Median anterior medüller ven ve pontomedüller sulkus venine kaudal olarak bağlanan pontin segment, süperior, orta ve inferior kısımlara ayrılmıştır. Üç bölümden biri genellikle yoktur. Üst kısım yoksa, orta kısım transvers pontin ven ile anastomoz oluşturur ve kaudal kısım medyan anterior medüller venden aşağı doğru devam eder. Orta kısım yoksa, süperior kısmın kaudal ucu ve inferior kısmın kranial ucu transvers pontin veya lateral anterior pontosensefalik venler ile anastomoz yapar. Pontin segment, özellikle transvers pontin ven, petrosal sinüse büyük bir köprü venini ile boşalırsa, baziler sulkustan bir tarafa sapabilir.

Medyan Anterior medüller ven
Bu ven, medüller piramitler arasındaki medyan anterior medüller fissürde ilerler (Şekil 3.9-3.11). Bu ven, median anterior pontomezensefalik ven ile süperiorda, pontomedüller kavşakta pontomedüller sulkus veni ve inferiorda anterior spinal ven ile bağlanır. Median anterior pontomesensefalik venin inferior kısmı yoksa, rostral olarak lateral anterior pontomezensefalik vene katılabilir. Bir köprü veni medyan anterior medüller veni jugular foramen çevresindeki sinüslerle bağlayabilir.

Lateral anterior pontomezensefalik ven
Beyin sapının anterolateral yönündeki bu ven nadiren orta beyinden inferior ponsa kadar devamlıdır (Şekil 3.3). Mezensefalik düzeyde, bazal ve peduncular venler ve pontomezensefalik sulkus veni ile anastomoz yapabilir ve pontin seviyede transvers pontin venleri ile anastomoz yapabilir. Kaudal olarak, abdusens siniri yakınındaki pontomedüller sulkus venine katılır. Median anterior pontomezensefalik venin alt kısmı yoksa medyan anterior pontomezensefalik veya medyan anterior medüller venlere bağlanmak için medial olarak döner. İnferior petrosal sinüse bir köprü ven yapabilir.

Lateral anterior medüller ven (preolivary ven)
Bu ven, piramit ve olive arasındaki anterolateral sulkusta seyreder ve kısmen hipoglossal sinirin kökleri tarafından gizlenir (Şekil 3.3). Piramidin yan sınırı boyunca bir segment olmayabilir. Pontomedüller sulkus venine ve inferiorda lateral medüller veya transvers medüller vene süperior olarak bağlanır. Medyan ve lateral anterior medüller venler, çeşitli seviyelerde piramiti geçen transvers medüller venler ile birbirine bağlanır.

Lateral mezensefalik ven
Bu ven lateral mezensefalik sulkus içinden ya da bitişik olarak gider ve genellikle medial genikülat gövdenin yakınındaki bazal vena drene olur (Şekil 3.3). Orta beynin posterolateral kısmını drene eder ve bazen kuadrigeminal plakadan bir dal alır. Later mezensefalik venin inferior kısmı ponto-trigeminal ven ve pontomezensefalik sulkus ven ile anastomoz yapar. Bazen süperior hemisferik veya tectal vene dal verir.

Lateral medüller ve retro-olivary venler
Olive’in lateral sınırı ile foramen Luschka arasında genellikle iki longitidünal ven vardır (Şekil 3.3); daha küçük olan ventral ven (retro-olivary ven) ve daha büyük olan dorsal vendir (lateral medüller ven). Lateral medüller ven, aksesuar, vagus ve glossofaringeal sinirlerin kökleri boyunca retro-olivary sulkusa hafifçe dorsal olarak ilerler. Retro-olivary venini ventral tarafından ve inferior serebellar pedinkül venini dorsal tarafdan alır ve orta serebellar pedinkül venini oluşturmak için pontomedüller sulkusun venine katılır. Bu ven ve inferior serebellar pedinkülün veni, genellikle, juguler bulb yakınındaki venöz sinüslere katılmak için juguler foramenlere giren sinirlerin kökleri boyunca ilerleyen foramen Luschka’nın yakınında inferior petrosal köprü venini oluşturur.
Retro-olivary ven genellikle retro-olivary sulkusun rostral üçte ikisi boyunca lateral medüller vene hafif ventral olarak ilerler. Küçük olmasına rağmen, nadiren lateral medüller venin yerini alabilir. Genellikle, lateral medüller venin kaudal kısmı ile ve pontomedüller sulkus veni veya lateral medüller venin rostral ucu ile olive’in inferior tarafına yakın anastomozlar yapar.

Transvers venler

Peduncular ven
Bu ven, interpeduncular fossada ortaya çıkar ve bazal vene doğru optik traktın altındaki serebral pedinkül etrafında lateral olarak seyreder (Şekil 3.3, 3.9 ve 3.10). Pedinküler venlerin medial uçlarını bağlayan posterior kominikan veniyle ve median anterior pontomezensefalik venin süperior ucu ile medial olarak anastomoz yapar. Medial ucu okülomotor sinirin kökeninin superomedial yüzeyinde bulunur. Venin lateral ucu bazal vene veya kollarından birine akar. Bazı durumlarda, bir köprü venden tentoryumun kenarındaki bir sinüse akar.

Posterior komünikan ven
Bu ven, okülomotor sinirlerin superomedial yüzeyinde interpedinküler fossa boyunca enine doğru ilerler, pedinküler venlerin medial uçlarını ve median anterior pontomezensefalik venlerin rostral uçlarını birbirine bağlar (Şekil 3.3). Genellikle interpedinküler sisternde seyreder, interpedinküler fossa tabanına akmak yerine köprüleyip çaprazlar. İnterpedinküler fossadan çıkan küçük venler sıklıkla posterior komünikan venine katılır.

Pontomesensefalik sulkus veni
Bu ven genellikle küçüktür ve pontomesensefalik sulkusun tüm uzunluğunu orta hattan lateral mezensefalik sulkusa kadar uzanamaz (Şekil 3.3 ve 3.10). Çoğu vakada medyan ve lateral anterior pontomezensefalik venlerle okülomotor sinirlerin ve anastomozların altından geçer. Lateral mezensefalik ve pontotrigeminal venler, pontomezensefalik, lateral mezensefalik ve interpedinküler sulkusların birleştiği yerde bu venin lateral ucu ile anastomoz yapabilir.

Transvers pontin venleri
Bu, ponsun anterior yüzeyini çeşitli seviyelerde geçen bir grup vendir (Şekil 3.9-3.11). Median anterior pontomezensefalik ven ile ponsun lateral yüzeyindeki venleri birbirine bağlar. En belirgin transvers pontin venleri orta noktada bulunur. Ponsun üst ve alt üçte birliklerinde olanlar genellikle küçüktür ve ponsun tam genişliğini nadiren çapraz yaparlar. Orta ponsda olanlar genellikle bilateraldir ve medyan anterior pontomezensefalik ven ile anastomoz yaparlar. Süperior petrosal sinüse venine akmak için trigeminal sinirin yanından veya altından geçerler bunlar orta serebellar pedinkül, pontotrigeminal veya serebellopontin fissür venidir. Bazen inferior petrosal sinüse bir köprü veni ile dökülürler. Medyan anterior pontomezensefalik ven orta üçte biri yoksa, eksik segmentlere bitişik uçlar transvers pontin venlerine boşalır.

Pontomedüller sulkus veni
Bu ven, pontomedüller sulkusun içinde veya yakınında seyreder ve pons ve medulla'nın ön tarafındaki uzunlamasına yönlendirilmiş venlerle bağlantı kurar (Şekil 3.3 ve 3.9). Orta serebellar pedinkül venini oluşturmak için lateral medüller veya retro-olivary venleri veya olive’in üzerindeki inferior serebellar pedinkülün venini birleştirir. Jugular foramenlerin etrafındaki sinüslere bir köprü ven ile boşalabilir.

Transvers medüller venler
Bu venler, medüller ön ve yan yüzeylerini medüller piramit seviyesinden ya da altından geçmektedir (Şekil 3.9). Medyan anterior medüller veni medulla lateral yüzeyindeki venlerle birbirine bağlarlar. Nadiren medyan anterior medüller venden lateral medüller vene kadar tam mesafeyi geçerler, ancak genellikle medüller piramit veya olive’den transvers geçen bir veya iki kısa venden oluşurlar. En büyük transvers medüller venler genellikle piramidin orta üçte biri seviyesinde bulunur. Bazen sigmoid veya marjinal sinüslere bir köprü ven ile boşalırlar.

BÜYÜK DRENAJ GRUPLARI
Beyin sapını ve serebellumu boşaltan venlerin terminal ucu üç grubta toplanan köprü venlerinden oluşur: 1) Galen venine akan galenik grup; 2) petrosal sinüslere akan petrosal grup; ve 3) torkulaya yaklaşan sinüslere akan bir tentorial grup (Şekil 3.3). Galenik grup, tentorial yüzeyi, serebellomesensefalik fissürü ve dördüncü ventrikül çatısının üst yarısını boşaltır; petrosal grup, petrosal yüzeyi, serebellomedüller ve serebellopontin fissürlerini, dördüncü ventrikül çatısının alt yarısını ve lateral resesleri, pons ve medulla'nın anterior ve lateral taraflarını boşaltır; tentotial grubu, suboksipital yüzeyi boşaltır. Diğer daha az sıklıkta köprü venler kavernöz, marjinal, baziler ve sigmoid sinüsler ve jugular bulba boşalır.

Galenik drenaj grubu
Galen venine yakın venler tarafından oluşturulan bu grup, tentorial yüzeyi boşaltan yüzeyel venleri, dördüncü ventrikül çatısının üst kısmını ve serebellomesensefalik fissürü boşaltan derin venleri ve orta beyin venlerine drene olan beyin sapı venlerini içerir. Bu venlerin çoğu Galen venine ulaşmak için süperior vermian ve bazal venlerden süzülür (Şek. 3.2-3.5). Yüzeyel grup, süperior vermian veni ve süperior hemisferik venlerin anterior grubunu içerir; derin grup serebellomesensefalik fissür venini ve süperior serebellar pedinkül çift venlerini içerir; ve beyin sapı grubu pedinküler, posterior komünikan ve tektal venleri ve medial ve lateral anterior pontomezensefalik ve lateral mezensefalik venlerin rostral kısımlarını içerir. Tektal ven hariç bu beyin sapı venlerinin tümü, Galen'in venine akan bazal vene drene olur. Tektal venler, süperior vermian vene veya serebellomesensefalik fissür venine katılır.

Tentorial drenaj grubu
Tentorial drenaj grubu, straight veya lateral sinüslere ve torkulaya doğrudan veya bir tentorial sinüs yoluyla drene olan venleri içerir (Şekil 3.2-3.6). Subosipital yüzeyi drene eden yüzeyel venlerden ve tentorial yüzeyin posterior kısmından oluşur. Subosipital yüzeyden gelen venler inferior vermian venleri ve inferior hemisferik venleri içerir. Tentorial yüzeyden gelen venler, superior hemisferik ve superior vermian venlerin arka gruplarını içerir. İnferior hemisferik venler ve süperior hemisferik venlerin posterior grubu sıklıkla, torküla veya torküla yakınındaki straight veya lateral sinüslere akan tentorial sinüslere girmeden önce birleşir.

Tentorial sinüslere; inferior serebral venler, Labbe veni ve tentorial kenara dökülen köprü venleri boşalır.
Tentorial sinüsler direkt olarak gidip medial olarak straight sinüsün orta kısmına boşalabilir, posteromedial olarak torkula veya torkula yakınındaki straight veya lateral sinüse boşaltabilir, hemen posterior olarak lateral sinüsün orta üçte birine akabilir veya posterolateral olarak iki sinüsün birleştiği yerde ya da yakınındaki lateral ve süperior petrosal sinüslere drene olabilir. Bazı sinüsler, tentoryumu boşaltan venlerin birleşmesiyle oluşur.

Petrosal drenaj grubu
Petrosal drenaj grubu, petrosal sinüslere drene olan venleri içerir (Şekil 3.1, 3.11 ve 3.12). Bu drenaj grubu, serebellar hemisferin lateral kısmını drene eden yüzeyel venleri, serebellopontin ve serebellomedüller ile serebellomesensefalik fissürlerin lateral kısmını ve dördüncü ventrikül çatınsının alt kısmını ve lateral duvarını boşaltan derin bir grubu ve beyin sapının çoğunu boşaltan bir beyin sapı grubunu içerir.

Petrosal venler, superior veya inferior petrosal sinüse girip girmediklerine bağlı olarak superior ve inferior petrosal venlere ayrılır. Süperior petrosal venler posterior fossadaki en büyük ve en sık görülen venler arasındadır. İnferior petrosal venler birkaç küçük köprü veniyle temsil edilir. Süperior petrosal venler, tek bir venin terminal bölümü veya birkaç venin birleşmesi ile oluşan ortak sap tarafından oluşturulabilir. Süperior petrosal venlerin en yaygın kolları, Transvers pontin ve pontotrigeminal venler, süperior hemisferik venlerin lateral grubunun ortak sapı ve serebellopontin fissür ve orta serebellar pedinkül venleridir. Süperior petrosal venler, süperior petrosal sinüse giriş bölgelerinin internal akustik meatus ile ilişkilerine dayanarak lateral, orta ve medial bir gruba ayrılır. Ara grup, internal akustik meatusun üzerindeki sinüse akar, medial grup, meatusa medial olan sinüs içine akar ve lateral grup, meatusa lateral sinüs içine akar. Önceki çalışmada incelenen 20 superior petrosal sinüsün 8'i bir superior petrosal ven, 10'u iki ve 2'si üç daldı. 34 superior petrosal venden 22'si (% 64.7) medial tipte, 3'ü (% 8.8) ara tipte ve 9'u (% 26.5) lateral tiptedir. İncelenen 20 sinüsün 19'unda (% 95) medial tipte ven, 3'ünde (% 15) ara tipte ven, 9'unda (% 45) lateral tipte ven vardı. Süperior petrosal venlerin medial grubu genellikle aşağıdaki venlerin iki veya üçünün birleşmesiyle oluşan ortak bir gövdedir: bunlar transvers pontin venler, pontotrigeminal venler ve serebellopontin fissür ve orta serebellar pedinkül venleridir. Son venler ayrıca başka bir vene katılmadan sinüse direk olarak girebilir. Üç ara superior petrosal venden ikisi, tek bir ven olan serebellopontin fissür veni tarafından oluşturulmaktadır. Lateral gruptaki en yaygın venler, süperior ve inferior hemisferik venlerin birleşmesi ve serebellopontin fissürünün veninden oluşan ortak saptır.

Diğer köprü venleri
Ana köprü venleri yukarıda tartışılmıştır. Diğer daha az sıklıkta olan köprü venleri, bazal venden tentoryal kenara akan sinüse; pedinküler venden tentorial kenardaki bir sinüse veya kavernöz sinüse; lateral veya medial anterior pontomezensefalik veya tarnsvers pontin veninden kavernözün posterior kısmına veya Meckel mağarasının hemen altındaki alt petrosal sinüslerin bitişik kısmına; pontomedüller sulkus ve inferior serebellar pedinkülün venlerinden veya lateral medüller venden juguler foramen veya jugular bulb’ın yakınındaki sigmoid ve inferior petrosal sinüslere; pontomedüller sulkus veninden ve lateral anterior, lateral ve transvers medüller venlerden foramen magnum seviyesinde bir marjinal sinüse veya hipoglossal kanaldaki marjinal sinüslerle iletişim kuran venlere kadar değişen şekildedir(Şekil 3.12).

TARTIŞMA

Posterior fossada, intraoperatif olarak venlerin oklüzyonu sonrası olumsuz sekel raporlarına oldukça nadir rastlanmasının sebebi venler arasındaki yaygın anastomozlardır. Köprü

Şekil 3.12
venlerinin oklüzyonu ile oluşan sekellerin, serebellum yüzeyindeki venlerin tıkanmasından sonra olan sekellerden daha şiddetli olması şaşırtıcı değildir, çünkü köprü venleri çok sayıdaki yüzey venlerinin terminal ucu tarafından oluşturulmaktadır. Petrosal sinüslere ulaşmak için serebellopontin açısını geçen venler, posterior fossadaki operasyonlar sırasında en sık oklüze olan venlerdir. Köprü venler, trigeminal sinirin yakınındaki operasyonlar sırasında serebellopontin açısının rostral kısmında, iç akustik meatusa ve jugular foramenlere giren sinirlerin yakınındaki merkezi veya kaudal kısımdaki operasyonlardan daha sık maruz kalır ve sakrifiye edilir. Trigeminal sinire suboksipital kraniyektomi yoluyla yaklaşılması genellikle bir veya daha fazla köprü veninin sakrifiye edilmesini gerektirirken, internal akustik metusa giren sinirlere yaklaşılması nadiren tek bir köprü veninin bile sakrifikasyonunu gerektirmez.

1929'da Dandy, petrosal venin trigeminal sinirdeki posterior fossa operasyonları sırasında özel dikkat göstermesi gerektiğine dikkat çekti. Onun çizimi, süperior petrosal sinüse drene olan trigeminal sinirin rostral yönüne yakın serebellopontin açısında dökülen bir ven gösterdi. Daha sonra, bu ortak sap, ya süperior petrosal ven olarak ya da sadece petrosal ven olarak bilinirdi. Cerrahi literatürde, petrosal venleri oluşturmak için birleşen dalların tanımlanmasına ve kolları tarafından boşaltılan alanın büyüklüğüne herhangi bir katkıda bulunulmamıştır. Süperior petrosal veni oluşturan dallar, trigeminal sinir üzerine komşu olan transvers pontin ve pontotrigeminal venler ve serebellopontin fissür ve orta serebellar pedinkül venleridir. Trigeminal sinirin yakınında petrosal ven oluşumuna katkıda bulunan en büyük venler, serebellumun petrosal yüzeyinin çoğunu ve inferior beyin sapının ve serebellopontin ve serebellomedüller fissürlerinin çoğunu boşaltan serebellopontin fissür venleridir. Süperior petrosal venler, süperior petrosal sinüs boyunca herhangi bir noktada bulunabilse de çoğu trigeminal sinirin hemen yanında bulunur. Olumsuz sekeller, bu medial superior petrosal ven grubunun sadece nadiren tıkanmasını takip eder; ancak bu venlerin trigeminal sinire lateral olarak intraoperatif oklüzyonundan sonra hemorajik ödem ile venöz enfarktüsün neden olduğu geçici serebellar bozukluğu olan iki hasta olduğu yazıda bahsedilmiştir.

Akustik nöromlar gibi lezyonların, serebellopontin açının lateral reses yakınında, hemisferin petrosal yüzeyini sigmoid sinüsten uzağa çekerek maruz bırakılması genellikle tek bir köprü venlerinden ödün vermeden tamamlanabilir. Akustik tümörün çıkarılması sırasında bir ven sakrifiye edilirse, genellikle büyük bir tümörün çıkarılmasının sonraki aşamalarındaki tümörün süperior kutbunun süperior tarafına yakın bir yerde feda edilen süperior petrosal venlerden biridir. Küçük tümörler genellikle bir petrosal ven sakrifiye edilemeden çıkarılabilir (bence 5-6 cm çaplı tümörlerde bile internal dekompresyon yeterli yapılırsa herhangi bir komplikasyon gelişmemesine rağmen süperior petrozal veni sakrifiye etmeye gerek kalmaz). Akustik nöromun süperior kutbunun etrafında karşılaşılan büyük venler, fasiyal ve vestibüloklear sinirlerin üzerindeki fasiyal ve vestibüloklear sinirlerden trigeminal sinirin üzerindeki alana geçen serebellopontin fissürünün venleridir. Bu venler akustik nöroma çıkarılması sırasında bir defisite neden olmadan sakrifiye edilmiştir.

Trigeminal sinirin çevre venler tarafından sıkıştırılmasının trigeminal nevraljinin bir nedeni olduğu varsayılmaktadır. Trigeminal nevralji için 411 operasyonda, Jannetta 153 olguda siniri sıkıştıranın ven olduğunu ifade etti; ancak, bu kompresyonda yer alan bu venlerin hiçbiri isme göre listelenmemiştir. Fasiyal ve glossofaringeal sinirlerin venler tarafından sıkıştırılmasının da hemifasiyal spazm ve glossofaringeal nevraljinin bir nedeni olduğu varsayılmaktadır. Çok sayıda köprü venlerinin arka kökün yakınındaki subaraknoid boşluğun üzerinde birleştiği ve geçtiği trigeminal sinirin venöz ilişkileri, dominant venlerin beyin sapının yanında ve içinde olduğu fasiyal ve vestibülokoklear sinirlerin bölgesinden belirgin şekilde farklıdır. Fasiyal ve vestibülokoklear sinirlerin beyin sapı ile birleştiği yerde veya yakınında bulunan venler, orta serebellar pedinkül, serebellomedüller fissür ve pontomedüller sulkusun venleridir. Arterlerde olduğu gibi akustik meatusun içindeki veya içindeki sinirler ile karışan büyük venler yoktur. Glossofaringeal ve vagus sinirlerinin yakınındaki büyük venlerde beyin sapının yüzeyindeki sinirlerin kökenine yakın ilerler, ancak bu sinirler boyunca juguler bulbun yakınındaki venöz sinüslere giden küçük köprü venleri vardır. Lateral medüller, retroolivary ve transvers medüller venler ve glossofaringeal ve vagus sinirlerinin köklerinin kökenine yakın inferior serebellar pedinküle giden venler.

Köprü venleri, serebellumun tentorial yüzeyine yapılan cerrahi yaklaşımlarda, serebellumun suboksipital veya petrosal yüzelerine yapılan cerrahi yaklaşımlardan daha sık görülür. Subosipital yüzeyden köprü venlerine sıklıkla tentorial yüzeyin posterior kısmında rastlanır, çünkü suboksipital yüzeyden hemisferik venler tentoryumdaki venöz sinüslere geçen köprüler venlerini oluşturmadan önce eşit olarak tentoryal yüzeye yükselir. Petrosal yüzeyden gelen venlerin çoğu, doğrudan venöz sinüse değilde, serebellopontin fissür venine geçer. Tentoryumda sinüslere giren tentorial ve subosipital yüzeyden gelen venler, supraserebellar yaklaşımların önündeki engellerdir. Pineal bölgeye infratentoryal supraserebellar yaklaşımda, süperior ve inferior hemisferik ve vermian venlerin ve serebellomesensefalik fissürün ven dahil olmak üzere çok sayıda köprü veninin torküla ve tentoryal sinüslere bölünmesi gerekebilir. Bu venler, kuadrigeminal bölgeyi ve tentorial insisurayı açmak için problem yaratmaksızın yaygın olarak sakrifiye edilmiştir. Ancak köprü venlerinden birinin sakrifikasyonu sonucunda Page ve arkadaşları serebellar ödem olduğunu bildirdi.
Köprü venleri nadiren suboksipital yüzeyden, tonsillerden ve medulladan suboksipital yüzeyin üstündeki duradaki venöz sinüslere geçer. Bazı durumlarda, inferior vermian veya hemisferik ven, torkulanın altındaki oksipital sinüslere akan bir köprü venine boşalır ve medulla'nın arka ve lateral yüzeylerindeki venler, marjinal veya oksipital sinüslere bağlantılı köprü venlerine boşalabilir. Dördüncü ventriküle yaklaşırken, tonsiller çevresindeki, inferior vermis üzerindeki ve çatının alt kısmının yakınındaki venler sakrifiye edilebilir. Serebellomedüller fissürün veni da dahil olmak üzere bu venler sekel olmadan tekrar tekrar sakrifiye edilmiştir.

Tentoryumun bir kısmının oksipital transtentorial veya infratentorial supracerebellar yaklaşımlara bölünmesi gerekebilir. Oksipital transtentorial yaklaşımda, oksipital lob sıklıkla herhangi bir venden ödün vermeden straight sinüse bitişik falks ve tentoryumdan retrakte edilebilir, çünkü sadece nadiren oksipital lobdan torkula, lateral, straight ve süperior sagital sinüse giden köprü venleri vardır. Süperior sagital sinüsün arka 5 cm'si genellikle köprü vensizdir. Lateral sinüsün lateral posterior kısmına akan Labbe veni genellikle bu posterior fossa ekspojunun lateralidir ve pineal bölgeye ulaşmak için kesilmesi gereken internal oksipital ven dural sinüse değil, kuadrigeminal sisterndeki internal serebral veya great vene akar. Transtentoryal yaklaşımda tentoryum, serbest kenardan başlayıp arkaya doğru uzanan straight sinüse yakın ve buna paralel olarak kesilir. Tentoryumun anterior kısmındaki tentorial sinüsler, tentoryumun posterior kısmındaki tentorial sinüslerden daha küçük ve daha seyrek görülür. Tentoryumun posterior üçte birinde bulunan tentorial sinüslerin çoğu serebellar venler tarafından oluşturulur. Temporal ve oksipital lobların alt kısmını drene eden venler, en üstte yer alan ve transvers sinüsün süperior petrosal veya komşu kısmına akan daha önde gelen tentorial sinüslere boşalır. Serebrumu boşaltan venlerin oluşturduğu tentorial sinüsler genellikle posteromedial, posterolateral veya başlangıcına göre posterior olarak ilerler. Tentoryumun ön kısmındaki sinüs genellikle orta beyinden sadece küçük köprü venleri alır, ancak nadir durumlarda bazal ven, tentoryumun ön kısmına giren büyük bir köprü veni olarak sonlanabilir. Süperior petrosal sinüsün posterior tarafındaki tentoryumun anteromedial kenarı, trigeminal siniri ve çevresindeki süperior petrosal venöz kompleksi superolateral tarafından ortaya çıkarmak için subtemporal kraniyektomi yoluyla kesilebilir. Bu, trigeminal sinirin üstünden geçen pontotrigeminal ve transvers pontin venlerinin mükemmel şekilde ekspojurunu sağlar, ancak transvers pontin ve köprü venlerinin bazıları bu ekspojurda sinirin altına veya medialine gizlenebilir.
    Editör: Prof Dr Ersin Erdoğan International Contacts
    Muayenehane
    Beştepe Mah. Yaşam Cad. Neorama Plaza A Blok No:13/92 Söğütözü
    • Tel : (312) 425 80 32 • Mobil : (530) 926 4141

     

    epilepsicerrahisi.com | trigeminalnevralji.net
    Web Tasarım: AdaNET
    Değişiklik Tarihi: 23 Eylül 2024